Argjira is a student of medicine in Skopje and a TV host. Regardless of the differences between

journalism and medicine she claims that these two fields have a lot in common such as helping

other people, either about their health, or making them aware of what’s going on around them,

keeping them informed, and both of these aspects are 50/50 included in her plans for the future.

This is one of her reasons for joining YJN to help her in her desire to become a more professional

Argjira Elmazi

Чувајте се од сончевите зраци, рак на кожата е трет по број на случаи во земјава

Изложувањето на сонце го зголемува ризикот од рак на кожа кој станува се поприсутен кај граѓаните во земјава. Аријанита Јусуфи, естетичарка, вели дека во голема мера причинител на ракот се ултравиолетовите зраци и дека ризикот се зголемува кога кожата доживува повисока стапка на изгорување.

„Ракот на кожата е абнормално раст на кожните клетки, т.е. генетска мутација. Во 80% причинители за ова се ултравиолетовите зраци кои ја оштетуваат ДНК на клетки, оштетување кое со време се акумулира и ги зголемува предиспозициите за генетски мутации кои предизвикуваат рак на кожата. Факт е дека ако еден човек поминал најмалку 5 изгорувања од сонце му се удвојува опасноста од рак на кожата Меланома“ вели Јусуфи. 

Во овој случај треба да се направи разлика со неколкуминутно изложување на сонце, кое несомнено има свои придобивки, вклучувајќи синтеза на витаминот Д кои игра улога за здравјето на коските, ослободување на хормонот серотонин, поинаку познат како хормон на среќата, како и придобивки за многу болести кои како третман го имаат самото сонце. 

Според Јусуфи, проблемот настанува од прекумерното изложување на сонце, кое ослободува два вида зраци кои имаат различни последици врз кожата.

„Од сонцето се распределуваат ултравиолетовите зраци, а оние што се одговорни за штетата која настанува на кожата се од два вида: ултравиолетови зраци А, кои имаат долги бранови и ја оштетуваат кожата во подлабоки слоеви и ултравиолетовите зраци Б, кои имаат кратки бранови и ја оштетуваат површината на кожата. Ултравиолетовите зраци А се причинители за предвремено стареење, додека ултравиолетовите Б се причина за изгорување на кожата и двата вида заедно се причина за канцерогени заболувања“, додава Јусуфи.

Прекумерното изложување може да доведе до разни оштетувања, кои како последици, освен што ја имаат естетската страна, ја имаат и појавата на рак.

„Оштетувањата од сонцето може да бидат краткотрајни, како изгорување кое се појавува со воспаление и со различни степени, или долгорочни оштетувања како: пигменти, промена во текстура, појава на капилари, флеки, итн. Сончевите зраци предизвикуваат оштетување на колагенските и еластинските влакна, а како последица на тоа започнува предвременото стареење. Сите овие се негативни козметички ефекти“, додава естетичарката Јусуфи.

Дерматолог Лулије Ибраими Јахја вели дека немаме возрасна група која е цел на овој вид на рак, но се почести случаи се забележуваат кај 50-годишниците и на одредени предели на телото.

„Може да погоди секоја возраст но највисоката инциденца е од 50-годишна возраст. Пределите каде најмногу се појавува се: лицето, вратот, грбот и екстремитетите, вели дерматологот Лулије Ибраими Јахја.

Според податоците на Извештајот за рак во РСМ од 2011-2020, објавен од Институт за јавно здравје на РСМ, од вкупно 6808 случаи на рак, 550 случаи годишно се регистрирани како рак на кожа, од кои секоја година се забележани 65 смртни случаи. Најчести случаи на рак на кожа се јавуваат кај мажи, со 328 случаи годишно, додека 222 случаи се јавуваат кај жени. Во овој извештај е опфатен и бројот на смртни случаи од овој вид на рак, па така годишно се регистрирани 42 смртни случаи кај мажи со рак на кожа, а 23 смртни случаи кај жени. Ракот на кожата е еден од најчестите видови на рак, така што во Извештајот за рак на РСМ од 2011-2020 година го зазема третото место. Од вкупно 66.940 регистрирани случаи на рак во деветгодишниот период, 5.502 случаи припаѓаат на рак на кожа, што го рангира на трето место по ракот на белите дробови и рак на дојката. Од овие случаи, 3.281 се мажи кои им претходат на жените со 1.060 случаи повеќе, така што во периодот од 2011-2020 година се регистрирани 2.221 случаи на жени со рак на кожа.

Др. Лулије Ибраими Јахја објаснува за видовите како и степенот на опасност на секој од нив.

„Имаме неколку видови на рак на кожа:

Меланома – не најреткиот рак кој ја погодува кожата но е и најопасниот. Има висок потенцијал да метастазира. Ги погодува сите возрасти, вклучувајќи ги и младите.

Базоцелуларен карцином – ја претставува најчестата форма, но помалку опасната. Овој рак не метастазира но ако не се третира може да се прошири и да причини уништување на околното ткиво.

Спиноцелуларен карцином - ја претставува втората најчеста форма на ракот на кожата. Може да метастазира на лимфните жлезди и други органи.

Актинична кератоза - се јавува кај постари луѓе. Поврзано е со хроничното изложување на сонце“.

Во разговорот со дерматологот Ибраими Јахја, таа не советува да бидеме внимателни со нашата кожа и контролите кај дерматолог треба да бидат дел од нашата агенда во случај да приметиме промени на кожата.

„Проверувајте ја својата кожа еднаш месечно почнувајќи од лицето, главата, предниот дел на градниот кош, грбот, меѓу прсти и екстремитетите, и ако приметите и најмалата промена на вашата кожа не треба да ја занемарувате туку посетете го вашиот дерматолог“, вели Ибраими Јахја.

Ракот на кожата, иако е доста чест, сепак може да се излечи и РСМ ги поседува средствата за негово лечење, вели Лулије Ибраими Јахја. 

„Со рано откривање на ракот на кожата, може да се излекува. Методите на лекување се: локални и хируршка интервенција. Се користи локална терапија: имуномодулатор и криотерапија со течен азот. Република Северна Македонија се наоѓаат потребните средства за лекување на рак на кожа“, вели Јахја.

За заштита од сончевите зраци во случај на прекумерно изложување, Аријанита Јусуфи не советува да користиме крема за сончање како и други средства.

„Заштитата е многу важна и има едно правило за фотопротекција кое го започнуваме со секојдневно користење на креми и лосиони со заштитен фактор од УВ зраците. Други мерки за фотопротекција за деновите кога УВ индексот е висок се: избегнување изложување на сонце од 11 до 16 часот, носење темни очила, користење капи, покривање на телото со тенка облека или шамија“.

Во разговор со естетичарката, таа ни кажа и дека нанесувањето на кремата за сончање мора да се прави на одреден начин за да ја постигне целта.

„Што треба да имаме предвид во однос на нанесувањето на заштитната крема за потполн ефект:

Нанесување 20 минути пред да излеземе на сонце.

Нанесување на усните, околу очите и околу ушите.

Користење на СПФ во секое време за секој дел изложен на сонце.

Производот да заштитува од УВА и УВБ.

Повторното нанесување да се прави секои два часа, ако сте во контакт со вода, секои четириесет минути“.

Нашиот контакт со сонцето е секојдневен, а со ова се зголемува и можноста за разни оштетувања на кожата. Затоа, применувањето на советите и препораките на лекарите е клучно за заштита и спречување на каква било непосакувана последица.

Новинарки: Ера Ѓакова и Арѓира Елмази

„60% од инспектираните институции за примена на Законот за употреба на јазиците го применуваат истиот“ вели директорот на инспекторатот Фатмир Исени. Но, што се случува со преостанатите 40%? Во едно интервју Исени вели дека до сега институциите каде што се констатирани прекршоци беа спремни за соработка и навремено ги отстранија недостатоците. Инспекторатот дејствува со мал број инспектори, недостаток на административен кадар и недоволен буџет.

- Законот за употреба на јазиците се донесе во 2018 година, каква е состојбата хронолошки со неговата примена до денес? Колку овој закон се применува во сите институции, без разлика на хиерархијата?

Законот за употреба на јазиците стапи во сила на 14.01.2019, односно со објавувањето во Службен Весник на Република Северна Македонија. По шест месеци од денот на стапувањето во сила на Законот, институциите беа обврзани да ги променат имињата и печатите на институциите, а во рок од една година одредбите од другите закони требаше да се усогласат со одредбите од Законот за употреба на јазиците. 

Со цел да се изврши надзор над целосното и непосредно спроведување на одредбите од Законот за употреба на јазиците, на 28.12.2019 година, со именување на директор на Инспекторатот, се основа и Инспекторатот за употреба на јазици. Во првата година од основањето, иако беше година на пандемијата Ковид-19 и година на парламентарни избори, Инспекторатот успеа да функционира и во октомври 2020 година, по јавен оглас, беа ангажирани првите административни службеници во Инспекторатот. Во 2021 година, по исполнување на законските обврски од Законот за инспекциски надзор (т.е. по завршувањето на задолжителната 12-месечна обука), првите три инспектори добија лиценца за надзор на употребата на јазиците. Кон крајот на 2021 година започнаа првите инспекции за примена на одредбите од Законот за употреба на јазиците.

- Кои се статистичките податоци за употребата на Албанскиот јазик во институциите? 

Инспекторите за надзор на употребата на јазиците постапуваат согласно Законот за инспекторат за употреба на јазиците и Законот за инспекциски надзор, кои ја дефинираат постапката за инспекциски надзор и роковите според кои постапуваат инспекторите. Многу институции против кои се изречени инспекциски мерки постапуваат во законските рокови и ги отстрануваат констатираните недостатоци. Но, по истекот на предвидените рокови, доколку се уште има институции кои не ги отстраниле констатираните недостатоци, инспекторите за надзор на употребата на јазиците ќе постапат согласно законите и ќе изречат соодветни инспекциски мерки и казни. За поздравување е што сите институции кои досега беа посетени од инспекторите за надзор на употребата на јазиците соработуваа, свесни за обврската за спроведување на Законот за употреба на јазиците, постапуваат соодветно и елиминираат неусогласености и недостатоци утврдени со неспроведување на Законот.

Овој напис е производ на проектот “Young Journalists’ Network”  применет од Democracy Lab. Овој проект е поддржан со грант од Амбасадата на САД. Мислењата, наодите и заклучоците или препораките претставени овде се на применувачите/ авторите и не мора да ги одразуваат оние на Владата на САД.

Законот за употреба на јазиците се донесе во 2018 година, каква е состојбата хронолошки со неговата примена до денес?

Градинките во Струга, 350 деца на листа на чекање

Недостатокот на капацитети за нови деца во струшките градинки е долгогодишен проблем. Без разлика што во овој град има две градинки: „Диели“ и „Флутура“ со капацитет од 410 деца, листата на деца кои чекаат е се уште доста долга.

„Нашата зграда има капацитет од 410 деца, додека на листата на чекање се уште 350 деца. Еден од главните услови за да едно дете се регистрира во група е двата родитела треба да се вработени. Што се однесува до воспитувачките кои работат со децата, во секоја група има по една воспитувачка, освен во делот за јасли 0-2 години каде се потребни повеќе“, изјави директорката на двете градинки во Струга, Јасемина Клецкароска.

За жал, родителите на многу од децата кои се на листата на чекање работат, дури се принудени да ги носат со себе на работа или да ги остават да поминуваат време користејќи електронски уреди, бидејќи нема кој да се грижи за нив.

Таков е случајот и на родителот Демиране Речи, која дели иста судбина со многу други родители.

„На листата на чекање сум веќе година и пол и се уште нема решение. Јас чистам соби со детето со себе, и исто така подготвувам храна по нарачка и често сум принудена да му го дадам телефонот за да можам да работам без да ме прекинува. Многу би сакала да има место за сите деца, не само како помош за родителите, туку и за социјалниот развој на децата“.

Во меѓувреме, Министерството за труд и социјална политика не презема одговорност да преземање на некаква мерка, нагласувајќи дека ова прашање е во надлежност на општината.

„Јавните установи за деца - градинки, основани од општините во Република Северна Македонија се посебни правни субјекти и Министерството за труд и социјална политика нема надлежност да дејствува во случај на регистрација/примање на децата во јавната установа за деца – градинка. Во исто време, градинките се тие кои ја организираат работата во градинката, а основачите на јавните установи за деца - градинките (општините) мора да најдат начин, имено дополнителен просторен капацитет (адаптација на простории) за примање и згрижување за другите деца кои се пријавени или се на листи на чекање“.

Од општина Струга велат дека се во разговори со Министерството за труд и социјална политика за реконструкција на градинка во овој град.

„Градоначалникот Рамис Мерко има покренато иницијатива со Министерството за труд и социјална политика за реконструкција на градинката 8 Март, која ќе нуди капацитет за 200 деца, а за ова е испратено барање за да се планира во буџетот за 2023. Исто така, со изградба на Основното и средното музичко училиште се ослободуваат просторите на поранешната градина, каде исто така ќе имаме капацитет за околу 150 деца. Се планира да се отворат дополнителни капацитети и во руралните средини бидејќи има барања од родители, во тој случај ќе се отворат нови работни места за воспитувачите, а ние како општина се обврзавме да, покрај придонесите, обезбедиме и дополнителни средства од општинскиот буџет.“

Но од оваа институција не даваат конкретни рокови за реализирање на овие планови. А до нивното реализирање, родителите на 350 деца кои се на листа на чекање ќе треба да најдат алтернативни решенија, додека дел од нив ќе ги придружуваат децата и понатаму во тек на работното време и место.

Проблемот со недостаток на градинки не е само во Струга, туку речиси во секој град во земјава.

Авторки: Арѓира Елмази и Ера Ѓакова 

Лира Бојку е една од малкуте писателки во нашата земја од овој вид, која главно пишува со толкава посветеност за љубовта, и зборува со толкава љубов за книжевноста и читањето воопшто.

	„Мислам дека ние, младата генерација, треба да се залагаме да ја ставиме книгата на пиедестал, односно вистинското место кое го заслужува, да создадеме услови за отворање на библиотеки, да се опремат со книги, да ја всадиме љубовта кај младите генерации кон книгата и читањето...“ – вака мисли Лира во однос на љубовта на другите кон книгите, мисла која барем еднаш треба да падне во умот на сите, а особено младите, оние кои ја имаат иднината во свои раце. И да се всади љубов кон книгата во време на развојот на технолошките информациски уреди е многу тешко, што признава и самата.

Нашиот разговор со Лира не заврши само со оваа мисла, бидејќи таа имаше да ни каже многу повеќе за своето искуство, односно за нејзината професија во овие области:

Вие сте писателка, иако млада по возраст, но не толку скоро во оваа професија, кажете ни малку за вашето искуство од почетоците на пишувањето?

	Ми имаат кажано дека како дете сум покажала посебен афинитет кон книжевноста и ликовната уметност. Љубовта кон книгите, читањето, албанскиот јазик и книжевност, пишувањето веројатно се родила и израснала заедно со мене. Мислам дека желбата да се продлабочам во уметноста на пишувањето има свои корени во семејното образование и големата љубов кон книгата во моето семејство. Сум почнала да пишувам откога бев мала, се разбира тоа беа првите стихотворби што ги собрав во импровизирана книшка. Потоа продолжив уште повеќе да ја негувам љубовта кон пишаниот збор на часовите по книжевност, за да ова се трансформира во страст и така посериозно да пристапам кон прозата или поточно кон расказот…

	Јас не знаев дека пишувам книга кога седнував и пишував за себеси и за своја душа. Со тек на време, голем број раскази почнав да ги објавувам по портали и книжевни  списанија и сфатив дека голем број читатели ги читаат со задоволство, особено млади луѓе кои ми пишуваа дека им се допаѓаат моите приказни и дека бараа да објавам книга, па така дојде до мојата прва книга, збирка љубовни приказни, „Црвени чевли“ (2015 година) за да продолжи со втората „Љубов во машина за перење“ (2017 година), па објавив книга на македонски јазик „Љубовта на генералот Ш.“ (2018 година) и неодамна мојата најнова книга која е објавена паралелно на албански и на македонски јазик, со наслов „ “Doja të të them... - Сакав да ти кажам...“...без да ги изоставам и преводите на мојата проза/поезија во тек на годините на македонски, турски, унгарски јазик, како и книжевни награди во земјата и во странство...

Што е најтешко при пишување книги? 

Процесот на пишување е можеби една од најтешките работи која истовремено те заморува, те уништува и те оживува, исполнува и задоволува душата. Според моето мислење, главниот непријател на писателот е, ПРВО: немање доволно време да пишуваме колку што би сакале (со оглед на тоа што кај нас не се живее од пишување и книги, па писателите во главно имаат други професии или работат нешто друго) и ВТОРО: недостаток на инспирација (ако несакајќи си се скарал грдо со својата МУЗА и те игнорира подолго време)…

Што е потешко? Мислам дека пишувањето бара доста труд...многу часови поминати сам со себе пред белата хартија или компјутерот...„борејќи“ се со зборовите, стиховите, редовите... изнесувајќи го на хартија она што те „поробува“ одвнатре. И во никој случај ова не е лесно, бидејќи нема поголема агонија од тоа да чувате приказна во себе, приказна која чека да се напише и бара од вас да седнете и да ја напишете. Така, тешкотијата лежи тука, кај белиот лист хартија кој чека да биде поцрнет, во исповедта што те обзема, тука е жестоката желба да се ослободиш од неа, тука се зборовите и нивната тежина, нивните значења, инспирацијата што доаѓа кога не ја очекуваш, тука е прегледот на напишаното, поправките ... Следниот ден хартијата е повторно бела ... и се од почеток ...

Колку сметате дека луѓето се љубители на книгите и читањето? 

Ова прашање секогаш ги преокупирало и ги загрижувало писателите кај нас, особено во последните години. Често разговараме и поставуваме дилема колку читаме, колку читатели имаме во ова време на брза информација, социјални мрежи, мобилни телефони... Мислам дека вистинските љубители на книжевноста ќе бидат се повеќе и повеќе избрано малцинство, бидејќи читањето книги е ритуал кој дефинитивно бара да се негува, ритуал кој се одвива во осаменост и повлеченост од вревата и луѓето. А во денешново динамично време, каде што интернетот ги голта луѓето и ги втурнува во уште поголема осаменост, се надевам љубителите на книги веќе да сфатиле дека виртуелниот свет воопшто не го нуди тој свет на фантазија, креативност и креативна слика што го нуди книгата…

Од она што сме го виделе последниве години, саемите за книги не го добиваат соодветното внимание и посетеност, зошто се случува ова? 

Тука ќе се поврзам со одговорот на претходното прашање, за жал во денешно време имаме многу малку читатели, било ученици, студенти, интелектуалци воопшто. Она што треба да не загрижува е фактот што многу училишта воопшто немаат библиотеки. Мислам дека ние, младата генерација, треба да се залагаме да ја ставиме книгата на пиедестал, односно вистинското место кое го заслужува, да создадеме услови за отворање на библиотеки, да се опремат со книги, да ја всадиме љубовта кај младите генерации кон книгата и читањето. Факт е дека интернетот влијаеше врз намалувањето на интересот на читателот и присуството на е-книгите ја избледи сликата на класичните книги, но сметам дека класичната книга не може да се замени, барем оние кои се редовни читатели и вистински читатели продолжуваат да остануваат верни на класичната книга. Мислам дека треба да се работи на подигање на свеста особено кај младите за библиотеките, книжарниците и саемите на книги да бидат привлечна средина и почесто да се посетуваат бидејќи општество без култура на читање е општество со сериозни проблеми.

 Како може некој да стекне навика за читање?

Навиката за читање се создава и формира од мала возраст, би рекла дури од времето кога детето уште не ги научило буквите, не знае да чита, но секоја ноќ родителот седи до него со книга, читајќи му сказна пред спиење, или кога детето го гледа таткото или мајката со книга во рака и сака да ги копира и имитира правејќи го истото. Значи, љубовта кон книгата треба да ја негуваат родителите, наставниците, воспитувачите, а тоа во денешно време е доста тешко знаејќи дека светот се соочува со вистински проблем, масовното користење на електронски уреди, работи кои ги спречуваат децата да читаат книги. Како и да е, навиката за читање се стекнува и негува со се повеќе и повеќе читање, задолжително имајќи книги на масата и на комодата што нè придружуваат, зборувајќи за книгите, позајмувајќи, разменувајќи и купувајќи книги...

Во нашата земја не секогаш се посветува соодветно внимание на уметноста и културата, дали мислите дали професиите поврзани со овие области се доволно поддржани од државата?

         Културата и уметноста се важни компоненти со кои човекот го афирмира својот, културен и национален идентитет, но мислам дека за наша не толку добра среќа кај нас уметноста и културата секогаш биле потценувани и не го заземале местото што го заслужуваат. Поддршката постои, но секогаш треба повеќе. Овде се стремиме кон поддршката што можеби културата ја добива во напредните европски земји каде уметноста се цени, разбира и вреднува на поинакво ниво.

Интервју со Лира Бојку

Читалните во град Скопје не се вратиле на вообичаеното работно време од времето кога беа воведени заштитните мерки од коронавирусот. Потребата на студентите за поминување на времето во читалните, по враќањето на предавањата со физичко присуство на факултетите е зголемено, но тие се уште работат речиси според работното време како и во екот на пандемијата. На ова реагираа студентите, со посебно нагласување на градската библиотека „Браќа Миладиновци“ која до пандемијата работеше 24/7. Тие, преку Студентското собрание на Универзитетот „Кирил и Методиј“, реализираа петиција за продолжување на работното време за работните денови и за викенд, но безуспешно.

„Иницијативата заглави во одговорот на Комисијата за заразни болести. По три неуспешни обиди од читалната, односно испраќање службени барања за кои ни одговорија дека нема услови за отворање и дека барањето е одбиено, ја објавивме анкетата која го потврди сериозниот интерес и неопходноста за отворање на читалната за студентите. Според анкетата, директорката на „Браќа Миладиновци“ која се согласува да се отвори, под услов да поднесеме барања до Комисијата за заразни болести, која ќе ја одобри работата 24/7. Испративме барање, немаше одговор. Се обидовме да стапиме во директен контакт со претседателот на комисијата, но безуспешно“, велат од Студентското собрание на УКИМ.

Според студентите, големите простории на библиотеката се доволни за одржување на растојание.

Библиотеката ги исполнува условите бидејќи има чувари кои го одржуваат редот и протоколите, работат со намален капацитет и она што останува е да овие протоколи останат во сила 24/7. Студентите кои се вратиле во Скопје имаат сериозна и итна потреба за продолжување на нивното работно време“, додаваат студентите. 

Од Комисијата за заразни болести велат дека не се тие оние што одлучуваат за работното време на библиотеките.

„Комисијата за заразни болести не го одредува работното време на читалните, работата ја организира библиотеката под чија надлежност е и читалната. Комисијата за заразни болести препорачува само да се почитуваат превентивните мерки за време на престојување во читалната, како што се: вакцинацијата, носењето маска, одржување на лична хигиена и растојание, со цел спречување на ширење на Ковид-19“.

Во меѓувреме, од директен контакт со раководството на библиотеката не добивме никакво дополнително појаснување. Од оваа институција кратко ни рекоа дека одговорите може да се најдат на веб-страницата на библиотеката.

Во еден писмен одговор за читателите, на веб страницата на библиотеката, се наведува дека Управниот одбор го разгледал барањето за враќање на старото работно време и повторно го оставил на сила скратеното работно време, како што нагласуваат „поради немање реални услови за одобрување на барањето“.

„Библиотеката ја следи состојбата со пандемијата и доколку се создадат услови ќе излезе во пресрет на барањето на студентите, внимавајќи на здравјето на сите корисници и вработени во библиотеката“, се наведува на веб страницата на библиотеката.

Протоколот за работата на библиотеките и за работата на читалните не го одредуваат работното време. Тука, меѓу другото, се бара да се обезбеди растојание меѓу лицата во иста просторија, да се ограничи бројот на присутните лица, да се дезинфицираат просториите и рацете и да се носи маска.

Додека не се продолжи работното време на читалните, студентите ќе чекаат користејќи ја читалната со актуелното работно време. За студентите сега започнува испитната сесија и повеќе од кога било, продолженото работно време и работењето преку викенд се повеќе од неопходни.

„Мислам дека за оваа испитна сесија најважното нешто за студентите би било библиотеката да работи со продолжено работно време, а исто така и за време на викендите, бидејќи повеќето студенти се речиси цел ден зафатени со своите обврски на факултетот и затоа сегашното работно време не им одговара на повеќето студенти. Продолжувањето на работното време е особено неопходно за студентите кои не се локални жители, кои живеат во станови, немаат соодветни услови за учење и библиотеката е единственото место каде што можат да се подготват за испитната сесија. Исто така, враќањето на старото работно време ќе ги направи мерките против КОВИД пореспектабилни бидејќи нема да има собири во одредено време“, изјави Бесник Рочи, студент и редовен корисник на читалната.

Скратеното работно време стана практика за многу институции по почетокот на пандемијата, но со вакцинацијата мерките во многу од нив се олабавија.

Argjira Elmazi

Published Work

Чувајте се од сончевите зраци, рак на кожата е трет по број на случаи во земјава

Законот за употреба на јазиците се донесе во 2018 година, каква е состојбата хронолошки со неговата примена до денес?

Градинките во Струга, 350 деца на листа на чекање

Интервју со Лира Бојку

Студентите инсистираат, читалните не го враќаат продолженото работно време